Киритилган сана: 2016-12-25 09:35

«Манчестер Сити» бош мураббийи Хосеп Гвардиола ҳақида кўп ва хўп ёзилган, ёзилмоқда. Уни замонавий футболдаги энг кучли мутахассис сифатида таърифлайдиганлар ҳам бор. Умуман, Гвардиоланинг футбол ривожига қўшган ҳиссасини ҳеч ким инкор этмаса керак. Лекин барча ишларга бир ўзи улгуролмаслиги ҳам айни ҳақиқат.

Буюк ватерполчи

Мануэль Эстиарте - буюк спортчи. Эҳтимол, кўпчилик у ҳақда эшитмагандир, зеро, испаниялик спортнинг сув полоси тури билан шуғулланган. Унинг буюклигини биргина факт аниқ тасдиқлайди - Каталониянинг ХХ асрдаги энг яхши спортчиси мақоми айнан Эстиартега тегишли! Эътибор беринг, буюк «Барселона»нинг бирор футболчиси эмас, балки айнан ватерполчига! Мануэлнинг совринларини бирма-бир санашга ўтамиз: у қаторасига 7 йил (1986-1992) давомида жаҳоннинг энг яхши ватерполчиси номини бегона қилмаган. Шунингдек, Мануэль 6та Олимпиадада қатнашган 2 нафар ватерполчидан биридир. Қолаверса, бу мусобақанинг 2та финали (1992 ва 1996)да «хет-трик»ка эришгани билан мақтаниши мумкин. Тўғри, Барселонада мезбон сифатида ўйнаган испанлар ҳал қилувчи баҳсни итальянларга 8:9 ҳисобида бой беришганди. Улар яна 4 йилдан сўнг Атланта Олимпиадаси финалида хорватларни  енгиб, узоқ кутилган олтин медални қўлга киритишган. Умуман олганда, Эстиарте ўзи қатнашган барча Олимпиадаларда нақ 127та гол урган ва бу сув полоси учун рекорд натижа ҳисобланади. Бунга қўшимча равишда, Мануэлнинг жаҳон чемпионлигини қўлга киритгани ва яна 2та финалда ўйнагани, Европа чемпионатида ҳам кумуш медаль эгасига айланганини айтсак арзийди. Клублар даражасига келсак, Эстиарте Испаниянинг 5 карра ва Италиянинг 4 карра чемпионидир. Қолаверса, еврокубокларда 6 марта зафар қучган. Шу натижалари эвазига «дельфин-голеадор» лақабини олган, бошқача айтганда, у сувдаги Марадона демакдир.

Гвардиола билан дўстлик

Эстиарте футболга тасодифан - дўстлик туфайли кириб келади. Хуллас, ватерполчи 1991 йили Хосеп Гвардиола билан танишиб қолади. Бир йилдан кейин улар Барселона Олимпиадаси очилиш маросимида бирга иштирок этишади. Италия клубларидаги фаолият эса, уларни янада яқинлаштирди. Чунончи, Эстиарте ўйинчилик фаолиятини якунлагач, Италиянинг «Пескара» клубига президентлик қилди, шунинг баробарида Халқаро олимпия қўмитасида иш бошлади. 2008 йилга келиб, Гвардиола «Барселона» бошқарувини қўлга олди ва дарҳол қадрдон дўстини ёнига чақирди - ўшанда у ишсиз юрганди. Аниқроғи, Эстиарте Каталония клубининг ташқи масалалар бўйича директори лавозимига та-йинланди. Собиқ ватерполчи юзага келган вазиятдан имкон қадар самарали фойдаланди. Яъни клуб раҳбарияти ва мураббийлар штаби фаолиятини аъло даражада ўрганди. Албатта, бунда унга Гвардиола томонидан билдирилган юксак ишонч қўл келди. Шундай қилиб, Эстиарте вақт ўтгани сайин мураббийнинг нафақат ҳамкасби, балки ҳақиқий таянчига айланди. Гвардиола «Бавария» бошқарувига ўтганида, дўстини ҳам ортидан эргаштирди. Табиий савол туғилади: «Мюнхенда собиқ ватерполчи нима қилган?» Яқинда Гвардиоланинг ўзи бу саволга аниқ жавоб берди: «Шахсан мен унга эҳтиёж сездим. Мураббийлар жуда-жуда ёлғизлар, ҳаддан ташқари ёлғиз. Шунинг учун Мюнхенда Мануэль ёнимда бўлишини истадим».

Давоми interfutbol.uz сайтида

Фикр билдиринг:

ФИКР БИЛДИРИШ УЧУН РЕГИСТРАЦИЯДАН УТИШ КЕРАК!

Билдирилган фикрлар: