Хабар берганимиздек, SPORTS.uz порталининг махсус мухбири шу кунларда Латвияда бўлиб турибди. Кеча Латвия оилй лигаси 12-тур марказий учрашуви – “Лиепая” – “Сконто” баҳсидан жонли репортаж тайёрлаган эдик. Бугун Латвия футболи афсонаси ва шу билан биргаликда ҳозирги кунда “Лиепая” жамоаси президенти саналадиган Марис Верпаковскис билан суҳбат уюштирдик.
Суҳбат давомида тажрибали форвард футболга қандай кириб келгани, “Реал” дарвозасига киритган голи, ҳамюртимиз Максим Шацких билан алоқаси ҳамда Латвия терма жамоасига ҳозирги кунда муваффақият қозониш учун нималар етишмайдотгани ҳақида гапириб берди. Ўйлашимизча, ушбу суҳбат сизни бефарқ қолдирмайди.
- Марис, футболга кириб келишингизга отангиз сабабчи бўлганми? У ўтган асрнинг энг машҳур ўйинчиларидан бири эди…
- Ҳа шундай. Отамнинг ўйинларини кўриш учун стадионга борардим ва уердан бир олам таассурот билан қайтардим. Ўзим ҳам ҳовлида дўстларим билан копток тепишни жуда севардим. Бир неча соатлаб кўча чангитиб, футбол ўйнардик. Кейин эса ўзимни футбол мактабида синаб кўриш фикри туғилди. Дастлаб ёшим жуда кичиклиги учун мени футбол мактабига қабул қилишмаган. Кейинроқ ўзимдан бир-икки ёшга катта болалар билан бир гуруҳга қатнай бошлаганман. Бироз қийналган бўлсам ҳам қилаётган ишим ўзимга ёқарди…
- Отангиз Илмар Верпаковскис ўз даврининг пенальти тепиш борасидаги энг зўр футболчиларидан бири эди. У сизга бу борада ўгитлар берган бўлса керак…
- Афсуски, бундай ҳолат кузатилмаган. У менга 11 метр тепиш борасидаги ўз билимлари билан бўлишмаган. Чунки бунга имкон бўлмаган. Тўғри, 1995 йилда энди профессионал футболга кириб келгандим. Ўша пайтлари отам мен ўйнайдиган Латвия биринчи лигасидаги жамоага ўйновчи мураббий эди. Мавсум давомида бир неча бор пенальти ишлаганман. Лекин ҳар гал тўп олдига отам яқинлашарди. У ўша мавсум тўпуарарлар қаторидан жой олганди. Ажойиб дамлар эди…
- Фаолиятингиз давомида бир нечта жамоада тўп сургансиз. Хусусан, “Динамо Киев” сафида Максим Шацких билан бирга ўйнагансиз…
- Ҳа, Макс мен биргаликда тўп сурган энг яхши футболчилардан бири. У билан жуда яхши муносабатда эдик. “Динамо”да бразилиялик футболчилар ҳам бор эди. Улар билан тил борасида тўсиқ борлиги учун унча кўп гаплашмасдик. Лекин Шацких билан доим мулоқот қилиб турардим. У, сўзсиз, юқори даражадаги футболчи. Мен Макснинг бир жиҳатини жуда ҳам хурмат қилардим. У агар шериги қулайроқ вазиятда турса, тўпни, албатта, шеригига узатарди. Ҳар қандай ҳужумчилар ҳам бундай қилаверишмайди…
- Иккингиз ҳам ҳужумчи эдингиз. Ўртангизда қандай рақобат бор эди?
- У пайтларда “Динамо” таркиби жуда кучли эди. Жамоада соғлом рақобат бор эди. Баъзан Максим, баъзан эса мен асосий таркибда майдонга чиқар эдик. Баъзида эса Клебер майдонга тушиб, Макс иккимиз захирада қолардик…
- Секин-аста терма жамоа мавзусига ўтсак. Нега Латвия 2004 йилги муваффақиятни такрорлай олмаяпти?
- Евро-2004нинг финал раундига чиқиш – ажойиб муваффақият бўлганди. Ўша пайтларда биз, хаттоки, ўз даражамиздан юқорироқ ўйин намойиш этишнинг уддасидан чиққандик. Аммо энди ўшандай омадли юришни амалга ошириш – мушкул. Мен чин дилдан Латвия терма жамоасининг Европа чемпионатларида, Жаҳон чемпионатларида қатнашишини истайман. Аммо бунинг учун терма жамоанинг асосий футболчилари кучли чемпионатларда ўйнаши лозим бўлади. Бироқ ҳозирда Латвия терма жамоаси таркибида бундай футболчилар йўқ.
- Фаолиятингиз давомида урган энг муҳим голингиз қайси?
- Евро-2004да Чехия дарвозасига киритган голим – менимча, энг муҳим голим бўлса керак. Зеро у Латвия термасининг Европа чемпионатларида урган дастлабки голи эди. Қолаверса, ўша чемпионатга саралаш пайтида Туркия терма жамоаси дарвозасига киритган 2 та голим ҳам ёдимда. Айнан ўша голлар туфайли қитъа чемпионатига йўл олгандик. Клуб миқиёсида оладиган бўлсак, “Динамо К” сафида “Реал” посбони Касильяс дарвозасига киритган голимни хотирлай оламан.
- Сиз ҳали ҳамон футболчилик фаолиятингизга якун ясамадингиз…
- Ҳа, ҳали ҳам баъзида расмий учрашувларда майдонга тушаяпман. Яқиндагина “Лиепая” сафида Кубок беллашувида майдонга тушдим. Аммо кўп ҳам ўйнамаяпман. Бунга биринчидан вақтим кам. Зеро клубда президентлик вазифам ҳам бор. Менда машғулотда қатнашиш учун кўп вақт бўлмайди. Шундай экан, ҳафта давомида ўйинга ҳозирлик кўрган йигитлар қолиб, мен келиб майдонга чиқсам – тўғри бўлмайди…
- Сиз жаҳон футболидаги камсонли ўйновчи президентлардан бирисиз…
- Ҳа, шунақа..! (Кулганча)
- Мураббийлик қилиш тўғрисида ўйлаб кўрмадингизми?
- Йўқ, мен ўзимни ҳеч ҳам мураббий сифатида тасаввур қила олмайман. Боиси бу жуда ҳам машаққатли кабс. Менга президентлик, спорт директори бўлиш яхшироқ, назаримда. Қолаверса, латвиялик мутахассислар кўп ҳам халқаро муваффақиятларга эришишаётгани йўқ. Фақатгина Старков яқин орада порлаб чиқди. Бошқа мутахассислар эса ҳозирги кундаги Латвия термаси билан бирор соврин ютишни эплай олишмаяпти. Мен ҳам бирор каромат кўрсата оламан, деб ўйламайман…
(Давоми бор…)
Матнда хатолик топсангиз, ўша хатони белгилаб, бизга жўнатинг (Ctrl + Enter).