"ECHLda "Liverpul" chempion bo‘lsa kerak". Bobur Abdixoliqov bilan suhbat

Belarusdagi birinchi milliy chempionat to‘purari bilan batafsil intervyu.

- Hozir jurnalistlar deyarli har bir uchrashuvdan keyin sizga murojaat qilishadi. O‘zbekistonda ham shunday e’tibor bo‘lganmi?

- Ha. To‘g‘ri, men uzoq intervyu berish, ko‘p gapirish tarafdori emasman. O‘yindan so‘ng darhol qisqa muloqot formati menga qulay.

– Qashqadaryo viloyati – Koson shahrida tug‘ilgansiz. U nimasi bilan mashhur?

– Bu tuman markazi – viloyat markazi Qarshi shahridan o‘ttiz kilometr uzoqlikda joylashgan. Bir necha yil oldin Kosonda yetmish mingdan kam aholi istiqomad qilardi. Viloyatimizda go‘sht mahsulotlari O‘zbekistondagi eng yaxshisi. Go‘shtdan tayyorlanadigan taom bor - tandir. Hammaga yoqadi!

- Siz tandir pishira olasizmi?

- Yo‘q. Ammo onam juda yaxshi biladi. O‘zbekistonda bu asosiy taom hisoblanadi. Biz uni tayyorlashning barcha sirlarini bilamiz - u yerda nima qo‘shish kerak, uni qanday pishirish kerak va hokazo. Minskda ikkita o‘zbek choyxonasi mavjud bo‘lib, ularda milliy taomlar tayyorlanadi.

Aytgancha, ovqat haqida. Ramazon bir necha kun oldin tugadi. Siz ro‘za tutdingizmi?

- Yo‘q, chunki sog‘lik imkon bermadi. O‘tgan yili mening oshqozonim og‘riy boshladi va shifokor tez-tez ovqatlanish kerakligini aytdi - kuniga besh marta. Kam-kamdan lekin muntazam ravishda nimadir yeb turishim kerak. Aks holda, bu oshqozon muammolari yomonlashishi mumkin. Agar biror sabab ro‘za tutishga imkon bermasa, bu joizdir.

Keling, uyingizga qaytaylik. Kosonda futbol jamoasi bormi?

- Deyarli yo‘q. 10 yilcha oldin birinchi ligada jamoamiz bor edi. Bir necha marta nomi o‘zgartirilgandi.

Futbol o‘ynashni qayerda va qanday boshlagansiz?

— Kosonda akademiya yo‘q edi. Bizga boshlang‘ich sinfda jismoniy tarbiya o‘qituvchisi ustozlik qilgan. Tuman maktablari o‘rtasida bahslashardik. U yerda meni payqab qolishdi va Qarshi shahridagi viloyat maktab-internatiga chaqirishdi. Bu to‘rtinchi sinfda edi.

- Ota-onangiz bunga to‘sqinlik qilmaganmi?

- Yo‘q. Birinchidan, Kosondan unchalik uzoq emas. Ikkinchidan, murabbiyim ular bilan gaplashib, hammasini tushuntirib berdi. Uchinchidan, ular mening futbol o‘ynash istagim va sportga mehrimni ko‘rishdi. Va shuning uchun ular meni qo‘llab-quvvatladilar.

Oilangizda boshqa sportchilar bormi?

- Yo‘q. Faqat men. Otamning o‘z biznesi bor. Onam o‘qituvchi. Mendan katta akam va singlim bor.

— Qarshida keyin nima bo‘ldi?

– Bir yil maktab-internatda o‘qidim. Keyin esa uning o‘rniga shaharda futbol maktabi ochildi va meni o‘sha yerga o‘tkazishdi. Bu “Nasaf” akademiyasi edi, oradan to‘rt yil o‘tib, shu klub dublikatida bo‘ldim. To‘g‘ri, dastlabki olti oyda umuman o‘ynamadim - murabbiy menga imkoniyat bermadi. Bu sodir bo‘ladi va bu har qanday o‘yinchi bilan sodir bo‘lishi mumkin. Lekin bu menga yaxshilik qildi. Men xafa emasdim, aksincha, yanada qattiqroq mashq qila boshladim. Maqsadingiz bo‘lsa va biror narsaga erishmoqchi bo‘lsangiz, yanada ko‘proq ishlashingiz kerak. O‘shanda xuddi shunday vaziyatga tushib qolgan do‘stlarim shunchaki futbolni tark etishdi. 2015 yilning yozida esa asosiy tarkibga o‘tdim va tez orada asosiy jamoada debyut qildim.

- “Nasaf”dan o‘tgan yilning fevral oyida Ukrainaga – Lvoovning “Rux”iga ko‘chib o‘tgandingiz. Ammo u u yerda sizni deyarli ko‘rmadik. Uning aytishicha, murabbiy bilan munosabatlar yaxshi chiqmagan. Aslida nima yuz bergan edi?

- Bungacha murabbiylar bilan ziddiyatga bormagan edim. Lekin men butun umr markaz hujumchisi bo‘lganman. "Rux" murabbiyi o‘ng qanotda meni o‘yinga qo‘yardi. Men unga u yerda o‘zimni noqulay his qilishimni tushuntirdim, chunki men bu pozisiyada hech qachon o‘ynamaganman. U menga bunday munosabatda bo‘lishi emas aksincha, meni qo‘llab-quvvatlash kerak edi. U esa... Bir kuni murabbiydan so‘ragandim: "Meni markaziy hujumchi sifatida qo‘ying. Men u pozisiyada bolaligimdan o‘ynab kelaman. Bu pozisiyada qayerga yugurish va maydonda nima qilish kerakligini bilaman". U - menga: "O‘yinda 2ta gol ur". Yaxshi Muammo yoq. Men esa bitta gol va bitta golli uzatma berdim. Murabbiy: "Yaxshi, men senga imkoniyat beraman." Ammo keyingi o‘yinda zahira ro‘yxatiga ham kiritilmadim! Men undan so‘radim: "Nega bir narsani aytdingiz va boshqa ishni qildingiz?" Keyin u men bilan gaplashishni to‘xtatdi.

- Va siz “Rux”ni tark etish vaqti kelganini tushundingiz.

“Men shunchaki vaqtni behuda sarflashni xohlamadim. Ko‘ryapmanki, murabbiy menga imkoniyat ham bermoqchi emas.

- Nima uchun hozir chempionatimizdagi ko‘rsatkichingiz o‘tgan yilgidan yuqori?

- Chunki yarim yildan beri Ukrainada o‘ynamagandim. Yozda Minskga kelganimda esa jismonan umuman tayyor emas edim. Qolaversa, u paytda qishdagidek jamoa bilan to‘laqonli yig‘in o‘tkazmagandim. Bundan bir necha yil avval O‘zbekistonda ham shunday bo‘lgandi.

- Qishda "Energetik"dan ketishni xohlamadingizmi?

Men futbolni yaxshi ko‘raman, shuning uchun uni tark etishni xohlamayman. Ha, bu juda qiyin edi. Ayniqsa qishda. Chunki mavsumdan tashqari yuk butunlay boshqacha - eng yuqori. Biz kuniga ikki marta mashg‘ulot o‘tkazdik. Lekin siz sabrli bo‘lishingiz va ishlashingiz kerak. Ota-onam menga shunday deyishadi: "Sen shunday bo‘lishing kerak. Agar futbol sizning kasbingiz bo‘lsa, unda boshqa iloj yo‘q". Otam taklif qildi: "Agar imkoniyat bo‘lsa, mashg‘ulotdan keyin yana tayyorgarlik ko‘r. Sen hujumchisan, darvozaga tez-tez zarba berishing kerak".

- “Torpedo-BelAZ” bilan o‘yinda burchak to‘pidan so‘ng bosh bilan darvozani ishg‘ol qildingiz. Bu siz uchun odatiy bo‘lmagan gol bo‘lib tuyuladimi?

- Nega? Bunday gollarni O‘zbekistonda tez-tez urib turardim. Faqat “Nasaf”da Osiyo chempionlar ligasida – ikki marta bosh bilan gol kiritganman. Ha, men bunga ko‘proq imkoniyatga ega bo‘lgan baland bo‘yli futbolchilardan emasman. Ammo bu yerda siz to‘p qayerga uchishini his qilishingiz kerak. Birovning jarima maydonchasida pozisiya tanlay olishing kerak.

— “Jodzina”ga qarshi o‘yinda bo‘lgani kabi, juda olis masofadan ham gol urganmisiz?

- Yo‘q, bu birinchi marta.

— Har ehtimolga qarshi, nega o‘shanda darvozaga yaqinlashmadingiz?

- Darvozabonni ortda qoldirganimda raqibim o‘ng tomonimda yugurib kelayotganini ko‘rdim. Yana bir-ikki qadam tashlasam, meni to‘sib qo‘ygan bo‘lardi. Shuning uchun men darhol zarba berishga qaror qildim.

— “Energetik”dagi qolgan o‘zbeklar haqida gapirib bersangiz. Siz ularni jamoadagi hammadan yaxshi bilasiz.

— Abduqodir Husanov bilan o‘tgan yozda Minskga kelganimda shu yerda tanishganman. O‘shanda ham mashg‘ulotlarda men uning Belarus chempionatining eng yaxshi himoyachisi bo‘lishi mumkinligini ko‘rdim. Yoki O‘zbekistonda ham bo‘lishi mumkin! Yaqinda u o‘n sakkiz yoshga to‘ldi va uning kelajagi ajoyib bo‘lishi mumkin. Uni olimpiya terma jamoasiga chaqirishsa ajabmas.

 — Shohruxbek Abdurahmonov haqida nim deya olasiz?

— Men uni Belarusga kelishidan oldin ham bilardim. Ammo hozirgidek yaqindan emas. Chunki avval O‘zbekistonda bir-birimizga qarshi o‘ynagandik. Mehnatsevar, samarali futbolchi. U juda ko‘p qora ishlarni bajaradi - yuguradi, to‘pni oladi va hokazo. Ha, Abbosbek Jumaqulov ham bor. U hozircha bazada o‘ynamaydi - hozircha faqat zaxirada. Lekin tez orada jamoaga albatta yordam beradi deb o‘ylayman. U yaratuvchi. To‘p bilan yaxshi ishlaydi, ajoyib pas bera oladi.

- “Energetik”da chempionat to‘purari ham bo‘lgan Jasurbek Yaxshiboyevni yaxshi bilasizmi?

- Biz u bilan 2016 yilda birga o‘ynagan o‘smirlar jamoasida uchrashganmiz.

- Chempionlar ligasida "Real"ga qarshi o‘yinda Yaxshiboyev to‘p kiritdi. Ammo “Sherif” yevrokuboklarni tark etgach, Moldova chempionatida umuman o‘ynamaydi. Nega?

- Aniq bilmayman. Menimcha, u hozir yaxshi kayfiyatda emas. Chunki uning saviyasi Moldova chempionati darajasidan yuqori. Endi agar u butun yil davomida “Legiya”da o‘tkazgan bo‘lsa, unga Polshada osonroq bo‘lardi.

- BATEdagi Shahboz Umarovning ahvoli hozir qanday?

- Unda bir yil avval Ukrainada bo‘lganimdek vaziyat bor. Siz sabrli bo‘lishingiz va vaqtingizni kutishingiz kerak.

— Boshqa davlatda nimani ko‘proq sog‘inasiz?

- Oilamdan, yaqinlarimdan uzoqda ekanligim uchun menga noqulay. Men ularni juda sog‘indim. Qishda men faqat ikki hafta uyda bo‘ldim.

- Bo‘sh vaqtingizni qanday o‘tkazasiz?

- Men o‘yin o‘ynayman. Men filmlar tomosha qilaman. Men o‘zimning rolimdagi yulduzlar - Benzema, Levandovski, Xolandning qanday futbol o‘ynashini tomosha qilishni afzal ko‘raman.

Chempionlar ligasini sizningcha kim yutadi?

Menimcha, “Liverpul”. U hozir dunyodagi eng yaxshi klub. Ular qanday yugurishadi, qanday himoyalanishadi, qanday bosim o‘tkazishadi! Shu bois menga bolaligimdan muxlislik qilgan “Chelsi”dan ham “Liverpul”ning o‘yini ko‘proq yoqadi.

- "Energetik"ningertalabki mashg‘ulotlariga uyg‘onish qiyinmi?

- Bu yerda asosiy narsa ko‘nikish. Erta turish yanada yaxshi. Chunki siz erta uxlaysiz - soat o‘nda. Bu shuni anglatadiki, siz yaxshi uxlaysiz.

- Chempionat boshlanishidan oldin qancha gol urishni rejalashtirgandingiz?

"Kamida 15-20ta. Hujumchi sifatida men uchun bu yaxshi bo‘lardi.

Xo‘sh, endi rejalaringiz o‘zgarganmi?

"Siz har doim o‘z oldingizga eng yuqori maqsadlarni qo‘yishingiz kerak. Birinchi davra yakuniga to‘qqizta o‘yin qoldi. Shu vaqt ichida o‘n ikkita, iloji bo‘lsa, o‘n beshta gol urmoqchiman.

- Yozda, masalan, "Shaxtyor”dan qo‘ng‘iroq qilishsa, nima qilasiz?

“Keling, agentim bilan yaxshilab o‘ylab ko‘raylik. Chunki faoliyatimda ikkinchi xatoga yo‘l qo‘yib, yana bir yil avvalgi Ukrainadagidek vaziyatga tushib qolishni istamayman. Shunga qaramay, aprel oyida yigirma besh yoshga to‘ldim va menga doimiy ravishda o‘ynaydigan jamoa kerak.

- Anatoliy Yurevich sizga nimalar deydi?

"Bo‘shashma. Ishlashda davom et. Sening vazifang - gol, gol, gol".

M.Pardaboyev tarjimasi.