Ҳа, бу мақол бежизга айтилмаган. Баъзан инсон ҳаддидан ошади. Бир жойларни қумсаб қолади. Бироқ, ул маскан унинг тақдирида жарлик бўлиши ҳам мумкин. Ҳозир биз сизларга сўнгги йилларнинг энг омадсиз трансферлари ҳақида ҳикоя қилмоқчимиз. Бу футболчиларни янги либосларида таниб бўлмай қолганди.
10. Дэвид Бекхэм.
“МЮ”дан кетиши. 2003 йил.
Девид Бекхэмнинг фаолиятида “Реал” у қадар фожиали эмас, дейишингиз мумкин, аммо “қизил иблислар”даги фаолияти билан солиштирилганда, а-а-аанчагина фарқ бор. Англиялик иқтидор ўзининг юлдузли онларини асосан Алекс Фергюсон бошчилигида ўтказган. 2003 йилда мураббий билан кечган “қош ёриш” маросимидан сўнг қироллик клубига шов-шувли сумма билан ўтди. Тўғри, Дэвид Зидану Фигулар орасида йўқолиб кетмаган бўлиши мумкин, аммо биз билган ўша юлдуз анчайин хира тортиб қолганди. Тан олайлик, оқ либосли Бекхэм қизил либосли Бекхэмнинг соясида яшади. Жарима тўпи қиролининг сояси ҳам кучли экан, анчагина яшаб берди.
9. Патрик Клюйверт.
“Барселона”дан кетиши. 2004 йил.
Голландия осмонидаги энг порлоқ юлдузлардан бири фаолиятини турли мамлакатларда ўтказган. Дастлаб ватанида “Аякс”нинг ЕЧЛ ғолиби бўлишига хисса қўшган, кейин Италияга йўл олган. “Милан”да озгина ўйнагач, 1998 йили унга жуда ҳам ярашиғлиқ “Барселона” сафида порлади. Патрик айнан шу жамоада ўзининг энг яхши ўйинларини ўтказган, десак муболаға бўлмайди. 2004 йили у Туманли Альбионга сафар қилгиси келиб қолди. “Ньюкасл”да Алан Ширер билан ҳужумда ўйнади. Аммо тўп билан нозик ўйновчи юлдузнинг жозибали жиҳатлари “Ноу Камп”да қолиб кетганди гўё.
“Валенсия”даги Клюйвертни эса эслагим келмаяпти. Ғалати, умуман ярашмаган либос.
8. Оэун Харгривз.
“Бавария”дан кетиши. 2006 йил.
Англия футболининг ёрқин юлдузи “Бавария” билан Чемпионлар лигасида муваффақият қозонгач, катта ниятлар билан ўз ватанига йўл олди. “МЮ” либосидаги Харгривз асосан рақиблар билан эмас, ўз жароҳатлари билан курашиб чарчади. Уч йил давомида Оуэн бир неча бора муолажа амалиётини бошидан ўтказган. “Қизил иблислар” таркибидаги охирги ўйинини у 2010 йилнинг 6 ноябрида “Вулверхемптон»га қарши ўтказди. Ўйин тугаши асносида футболчи жиддий жароҳат билан майдонни тарк этди. Кейинги фаолият яна орқага қараб кетди. 2012 йили Харгривз яна нималарнидир исботлаш учун Манчестернинг иккинчи жамоаси билан шартнома имзолади. Буёғига энди бир пайтлари “Бавария” либосида ўйнаган йигитни умуман топиб бўлмас эди…
7. Йон-Арне Риисе.
“Ливерпул”дан кетиши. 2008 йил.
Автогол-одам. Норвегиялик футболчи айнан шу ном билан донг таратган. Зарбалари ва қанотдан рейдлари билан танилган Йон-Арне Риисенинг фаолияти бир ўйин билан синиб кетди, дейиш мумкин. 2008 йилги ЕЧЛнинг нимчорак финалида у сўнгги сонияларда ўз дарвозасига тўп киритиб қўйиб, “Челси”нинг кейинги босқичга чиқиб кетишига ёрдам бериб юборган. Бу воқеа ливерпуллик ишқибозларнинг жиддий эътирозига сабаб бўлди. Алал-оқибат, жамоа раҳбарияти норвегиялик юлдузни “Рома”га сотиб юборди. Биз билган ва ардоқлаган сариқ танли йигит Рим клубида йўқолиб кетди. Аммо ўз дарвозасига гол уришни давом эттираверди.
6. Фернандо Торрес.
“Атлетико”дан кетиши. 2007 йил.
«Эль Ниньо» деганда, кўз ўнгимизда “Атлетико”нинг йўл-йўл либосида шиддат ила голлар ураётган йигит гавдаланади. Мадрид жамоаси у қадар бой клуб эмас, шу боис унда вояга етган юлдузлар одатда топ-клубларга йўл оладилар. Фернандо ҳам шу қарорни қабул қилиб, “Ливерпуль” таркибидан жой олди. Бироқ, Англия сафари у қадар муваффақиятли чиқди, деб бўлмасди. Гарчи у ливерпуллик ишқибозларни кўп бора хурсанд қилган бўлса-да, ўша мухлислар тўрт йиллик мавсумдан сўнг ҳужумчининг “Челси”га ўтганида,Фернандо кийган қизил либосни алам аралаш ёқиб юборишган бўлса-да, ху-ув қадимдаги Торресни биз фақат Испанияга қайтгачгина кўрдик. Унга фақат “Атлетико” либоси ярашар экан. Ҳозир ҳам шу либосдаги Торресни кўриб, кўзимиз қувонмоқда. У ўз улғайган жойини ва қадрини кеч бўлса ҳамки англай олди.
5. Давид Вилья.
“Валенсия”дан кетиши. 2010 йил.
Давид Вилья “Валенсия” таркибида кўп ўйнамаган бўлиши мумкин, бироқ, унинг фаолияти айнан шу клубда ўз чўққисига чиқди. Вильянинг голеадорлиги туфайли 2008 йилги Европа чемпионатида “қизил фурия” ўз тарихида биринчи марта қитъа чемпиони бўлди. “Валенсия” ҳам “Атлетико” сингари ўз иқтидорларини ушлаб қола олмайди. Вилья ўша йили Испания термасида Хави-Иньесталар билан зўр келишиб ўйнади. Унинг ўйини “Барселона” услубига мос тушарди. Шунинг учун 2010 йили Вилья Каталония суперклубига равона бўлди. Ўтказган уч мавсумида кўп совринларни ютган бўлиши мумкин, лекин охирги йиллари олдинги Вильядан асар ҳам қолмаганди.
Унинг фаолияти фақат пастга шўнғиди. Шўнғиб-шўнғиб, ҳозирда океанортига бориб тушган.
4. Кака.
“Милан”дан кетиши. 2009 йил.
2007 йилнинг энг яхши футболчиси агар “Милан”дан кетмаганида, Роналду ва Месси тортишувининг олдини олган бўларди менимча. Чунки Кака чиндан ҳам “Милан” учун, “Милан” эса Кака учун яралган эди. Бразилиялик юлдуз ўсишни истади ва 2009 йили жуда катта сумма эвазига Испания пойтахтига йўл олди.
Аммо бечора Кака “Реал” таркибида синиб, барбод бўлиб кетди. Мухлислар унинг эски ўйинларини роса кутишди. Такрорлаб қолар, деб умидвор боқишди. У эса жароҳатлари билан курашавериб, толиб кетди. Унга умуман мос бўлмаган жамоа услубига кириша олмай қийналиблар кетди. Охири нима бўлди? Моуриньо унга жамоада жой йўқлигини айтди.
2013 йилда Кака “Милан”га қайтди. Бироқ, энди жуда кеч бўлиб қолганди. Ўзининг эътирофича, “Олтин тўп”нинг охирги ерлик вакили” ўртамиёна йигитга айланиб қолганди. Бразилияда ўтказилган ЖЧга ҳам чақирилмади. Ҳозир эса ўзи ҳам ҳайрон: “Бир пайтлари Месси ва Роналдунинг олдида туриб йил ўйинчиси бўлган менмидим?” деб…
3. Роналдиньо.
“Барселона”дан кетиши. 2008 йил.
Бразилиялик бошқа бир афсунгар ҳам ўзига мос жамоадан кетгач ўнглана олмади. Роналдиньони биз фақат “Барса” либосида тасаввур қила оламиз. У ҳар қанча кучли ўйинчи бўлмасин, бошқа клуб ўйинига мослаша олмади. “Барселона”нинг уйғониш даври айнан шу йигитга боғлиқлиги ҳам кўпчиликка аён. Бироқ, каталонияликлар келажакдаги ўйин услубларини бошқа бир даҳо – Мессига боғлаганликлари учун Ронни билан осонликча хайрлашдилар. Роналдиньонинг ўрнини боса оладиган юлдуз пайдо бўлганди Каталонияда.
Унинг “Милан”даги ўйинлари ва ҳозирга қадар ўз ўйинини излаб юриши биз билган Роналдиньонинг сояси, холос. Шу боис, биз ҳақиқий Роналдиньо билан ўша – 2008 йили хайрлашиб бўлгандик.
2. Майкл Оуэн.
“Ливерпул”дан кетиши. 2004 йил.
“Реал” юлдузларни синдиришда давом этади. Навбатдаги юлдуз – Майкл Оуэн! Англиялик вундеркин 1998 йилги жаҳон кубоги баҳсларида Пеле сингари порлаб чиқди. Бутун дунё уҳ тортиб юборди. “Ливерпуль” юрагига айланиб қолган йигит 2004 йилга қадар зўр ўйин кўрсатганига қарамай, совринсиз қолаверди. Бундан чарчаган Оуэн совринлар макони бўлмиш Мадридга йўл олди. Аммо айнан шундан сўнг “Реал” эмас, ливерпулликлар еврокубокларни қўлга киритишни бошлашди. Оуэн эса қироллик клубининг юлдузлар компаниясида ортиқча бўлиб қолди. У испаниялик Раул ва бразилиялик Роналдо жуфтлиги ўйнаётган жамоага бориб, катта хато қилган эди. Бу хатолиги шу қадар бўлдики, Майкл қайта тиклана олмади. Жароҳатлар гирдоби уни янада сафдан чиқариб ташлади. “Реал”да синиб, адои тамом бўлган ҳужумчи кейин Англиянинг турли клублари либосини кийиб кўрди. Бироқ, унга бу диёрнинг биргина либоси – “Ливерпуль” либоси ярашган эди. Тамом…
1. Андрей Шевченко.
“Милан”дан кетиши. 2006 йил.
“Ноу Камп”да “Барселона”га қарши ўйиннинг биринчи бўлимидаёқ Андрей Шевченко деган ёш бола хет-рик муаллифи бўлди. Ўша йилиёқ уни грант жамоалар ўзларига таклиф қила бошлашди. Ақлли ва кўпни кўрган мураббий – Валерий Лобановский ёш иқтидор эгасини ўша йили ҳеч қаерга қўйиб юбормади. “Кейинроқ, етилганингдан сўнг, ўзингга муносиб жамоага кетасан!” деб, Шевани тўхтатиб турди. 1999 йили Андрей ўзига муносиб жамоага йўл олди. Ўша пайтларда Европа гегемонларидан бири бўлган “Милан” украиналик форварднинг жамики хусусиятини оча олишини Лобановский олдиндан кўра билганди.
Шевченко “Милан” жамоасининг том маънодаги қиролига айланди. Футболчи орзу қилиши мумкин бўлган натижаларни шу клубда қўлга киритди. “Милан” унга, у эса “Милан”га ярашарди. Етти йиллик фаолиятидан сўнг, Андрейни Абрамович йўлдан урди. Аниқроғи, хотинининг тилакларига бўйсуниб, Туманли Альбионга равона бўлди. Моуриньо Шевченконинг келишига қарши бўлса-да, россиялик миллиардер унга “Челси” либосини кийдирди. Айнан шу воқеадан кейин биз таниган Шевченко мозий саҳифаларига сингиб кетди. Украиналик ҳужумчи кейинчалик яна “Милан”га қайтди, бироқ бу пайтда унинг жойи ва рақами ёш Пато томонидан олиб қўйилганди. Шевченко қадри улуғланган жамоасини тарк этиш нечоғлик оғир эканлигини ўша пайтлари ҳис қилган бўлса, ажаб эмас.
Шевченко буюк устозининг ўгитларига терс иш қилгани учун ҳам жазоланди. Чунки ўша 1999 йили Милан шаҳрига кетаётган пайтида Лобановский унга шундай деганди: “Андрей, сенинг ўйининг айнан шу жамоага мос келади. Бошқа жамоаларда эса услуб ўзгача. Шу жамоа этагини маҳкам ушла!”
“Милан”нинг этагини қўйиб юбориш қанчага тушганини эса биз кўрдик. Начора…
Хайрулла Ҳамидов
Матнда хатолик топсангиз, ўша хатони белгилаб, бизга жўнатинг (Ctrl + Enter).
Ҳасанали ота
Фурқат Қурбонов
Холис таҳлилчи блоги
Жалолиддин Қобилжонов
Яҳёхўжа Улуғхўжаев
Сафарали Сиддиқов
«InterFutbol» газетаси
Ўзбекистон Миллий ахборот агентлиги
Маъмуржон Ибрагимов
Қаҳрамон Асланов
Шуҳрат Шокиржонов
Шерзод Ражабов
