Эсимни таниганимда вилоятимиздаги инсонлар фақат бир жамоага мухлислик қилишарди. Ўша жамоа ўйинларини кўриш учун одамлар атроф туманлардан стадионга оқиб келарди. Чўққида юрган даврлари эди...
Биласизми, ҳар бир кўринган тоғнинг чуқур жарлиги бўлади. Чўққига чиққач, кун келиб пастга тушишга тўғри келади. Зоҳиран навбатдаги чўққини забт этиш учун. Ботинан эса осмон қадар баландликка чиқиб, манзарадан боши айланиб, ўзини йўқотиб қўймаслигинг, яна олға қадам ташлашинг учун сенга ана ўша чуқурлар керак бўлади.
Мозийнинг тубсиз жарликларида қолиб кетган, чўққига чиқиш учун ўзида куч, матонат топа олмаётган бир клубнинг ҳаётига назар ташламоқчиман.
Бугун уни кўрганимда ачиниш ҳислари танимни эгаллайди. Шонли ўтмиши ер билан битта бўлаётган, анъаналарига хилоф иш тутиб, тиргак инсонини йўқотган, бошқарувни издан чиқарган клуб аввалгисининг сояси каби ҳам эмас.
Биласизми, у шунақа клуб эди. “Пахтакор”га қарши ягона куч бўлиб майдонга чиқадиган, курагини ерга теккизиб қўядиган, мухлисларининг ажиотажидан лаззат оладиган, ўз уйида ютқазса, эртаси куни мухлисларнинг қаҳр-ғазабига дучор бўларди. Футболчи ва мухлис ўртасидаги муносабат кучли эди. Ҳар иккисида ғурур деган тушунча бўларди.
Майдон четидаги мўйловли, талабчан, қаттиққўл, “ширинсўз” мураббийи бир олам, гол киритилса, ишчилар қўл меҳнати сабаб ўзгарадиган кулгили таблоси бир олам эди. Бир пайтлар унинг довруғи баланд, халқаро майдонларда юрт шаънини муносиб ҳимоя қиларди. Ўз уйида исталган рақиб билан тенгма-тенг ўйнар, мағлубиятга осонлик билан кўнавермасди.
Уни бошқача кўраман. Сабаби ўша клубнинг футболга ихтисослашган мактабида таълим олганман. Начора, футболчилик насиб этмади. Бу ҳам тақдир. Аммо ўзидан кўплаб хотиралар, эсдаликлар қолдирди. Бу клубни болалигимдан бери биламан. Суягим шу клубда қотган. Болалигимни эслатади менга.
Мактабдан баъзида унинг ўйинларини кўриш учун қочиб кетардик. Назорат остида ушланадиган, қаттиқ тартибдаги мактаб тарбиячилари ҳам бизни эплай олишмасди. Баъзида эса улар билан ўйингоҳга ташриф буюрардик. Клуб стадионининг 14 секторидан ўйинни томоша қилиш, яшил майдонда шуғулланаётган футболчиларга ҳавас ила боқиш –– бу умуман бошқача туйғу. Уни бошидан ўтказган билади. Биз ҳам эскириб қолган бўлса-да, аммо файзли стадионида тўп суришни орзу қилардик.
Сурхон
Ҳасанали ота
Фурқат Қурбонов
Холис таҳлилчи блоги
Жалолиддин Қобилжонов
Яҳёхўжа Улуғхўжаев
Сафарали Сиддиқов
«InterFutbol» газетаси
Ўзбекистон Миллий ахборот агентлиги
Маъмуржон Ибрагимов
