Naq 2 yilu 2 oy 20 kunga cho‘zilgan sikl yakunida bizga yana nimadir yetishmadi. Afsus, zero, bu safar hammasi o‘z qo‘limizda edi-ya...
Endi ortiqcha ayyuhannos solishdan ma’no yo‘q. Ammo navbatdagi omadsiz urinish haqida batafsilroq yozish zarar qilmaydi.
Muhimi - xatolardan tegishli xulosa chiqarish va Qatar-2022 saralash sikliga puxta strategiya ishlab chiqish.
Avvalo, qisqacha...
O‘zbekiston terma jamoasi FIFA reytingi va OFK miqyosidagi yaxshi ko‘rsatkichlari o‘laroq, Rossiya mundiali yo‘lidagi kurashni ikkinchi saralash bosqichidan boshladi. Yanada aniqroq aytsak, JCH-2018 kvalifikasiyasiga qur’a tashlash oldidan FIFA reytingga ko‘ra, OFKning 4-jamoasi bo‘lib turgandik. Sikl davomida bosh jamoamizga ustozlik qilishgan Mirjalol Qosimov va Samvel Babayan yakuniy samarasi ko‘rinmagan 18ta o‘yinda jami 32 nafar futbolchi xizmatidan foydalanishdi. Avvalgi JCH saralashi bilan taqqoslaganda, ijrochilar soni 8 nafarga kamaydi. Ya’ni Braziliya-2014 yo‘lida 24 nafar futbolchiga murojaat qilingandi.
Umumiy statistikaga qarasak, jamoamiz 2ta saralash bosqichi davomida 26ta gol urdi va 14ta qo‘yib yubordi. Sariq kartochkalar soni esa naq 30tani tashkil qildi, shuningdek, 1ta «qizil» ham bor. Esingizda bo‘lsa, saralashning start chizig‘i, ya’ni KXDR termasiga qarshi kechgan safar bahsida Aziz Haydarov hakam qaroriga ko‘ra, maydondan ertaroq chiqib ketgandi. Yaxshiyamki, bu safar atayin sariq kartochka olish holatlari kuzatilmadi. Ammo hal qiluvchi bosqichga kelganda, gol urish bobida rosa oqsadik va ayni shu muammo barchasini chippakka chiqardi.
Mutaxassis emasmiz, ammo o‘z fikrimiz bor!
Endi O‘zbekiston milliy jamoasi o‘yinlari tahliliga o‘tsak bo‘laverar. Bu ishni bosh murabbiy rolini bajargan mutaxassislar, o‘yinlarga tashlangan tarkib va tanlangan taktikalardan boshlash maqsadga muvofiq.
Mirjalol Qosimov. KXDR milliy jamoasiga qarshi ilk o‘yinda himoya uchun Shuhrat Muhammadiyev - Shavkat Mullajonov - Anzur Ismoilov uchligi tanlangani o‘ta omadsiz chiqdi. Birinchi bo‘limning o‘zida 4ta gol qo‘yib yuborilganida, yarim himoya markazida katta bo‘shliq yuzaga kelganining o‘rni ham bor, albatta. Harqalay, bo‘sh hududlar koreyslarga juda qo‘l kelgandi.
Qosimov avvalgi saralash sikli yakunida omadsizlik tufayli iste’foga chiqishni xohlagan bo‘lsada, uning arizasi qabul qilinmagandi. Shu tariqa Mirjalol Qosimov jamoamizni OK-2015ga ham olib bordi. Umuman, u mamlakatimiz bosh jamoasidagi faoliyati davomida asosan o‘zi yaxshi biladigan futbolchilarning real mahoratiga tayanadigan va tavakkalchilikka aslo qo‘l urmaydigan murabbiydek taassurot qoldirdi.
Samvel Babayan. Qosimov o‘rnini egallagan Samvel Vyacheslavovich himoya markaziga Yegor Krimes va Islom To‘xtaxo‘jayevni qo‘yish bilan dastlabki raund murakkabligidan chiqishni ta’minladi. Lekin o‘sha vaqtdayoq Babayan tuzgan jamoa uy uchrashuvlarida gol urish masalasida ancha qiynaldi. Yakdil xulosa tayin - u tarkib tanlash bobida o‘z fikridan sira qaytmaydigan qaysar murabbiydek ko‘rindi.
Ha, dastlab o‘rtamiyona jamoalarga qarshi kechgan o‘yinlarda Babayan falsafasi ish berdi, ammo ularga qarab, murabbiyning salohiyatini to‘g‘ri baholash qiyin edi. So‘nggi raundning ikkinchi davrasiga kelib, jamoa o‘yini butunlay ishonchsiz chiqqan payt ham Babayan iste’foga chiqish haqida o‘ylamadi, aksincha, o‘z bilganidan qolmay, takror va takror hafsalani pir qilgan futbolchilarga tayananishda davom etdi.
U go‘yoki, mo‘’jiza kutib yashagandek bo‘ldi. Xullas, tarkib tanlash, raqibga mos taktika qo‘llash, zaxira rejalari ishlab chiqish kabi masalalarda uquvi yetarli emasligini ko‘rsatib qo‘ydi.
Darvoza. Yetarlidan ko‘p muddat davomida Aleksandr Lobanovni Ignatiy Nesterovdan afzal bilgan murabbiy faqat so‘nggi turlarga kelibgina fikrini o‘zgartirdi, biroq bu vaqtda «poyezd»ning manzilga yetishiga hech qancha qolmagandi.
Butun saralash davomida Lobanovning ortiqcha vazni va «ikkinchi qavat»da o‘ynashda no‘noqligi ko‘p muhokama qilindi. Aslida bu ruhdagi tanqidlar bejiz emasdi, ammo bosh murabbiy qaysarligini qo‘ymadi, darvozabon masalasidagi fikrlarga quloq solmadi.
Himoya. Islom To‘xtaxo‘jayev, Anzur Ismoilov, Yegor Krimes, Vitaliy Denisov - bular ta’bir joiz bo‘lsa, Babayanning himoya ustunlari. Mirjalol Qosimov davrida esa Akmal Shorahmedov, Shuhrat Muhammadiyev va Shavkat Mullajonov kabi ijrochilarni ham ko‘rgandik. Oddiy aytganda, Babayan orqa chiziqda novasiya qilishga urinmadi ham. Ochig‘i, himoyani kuchaytirish uchun bizda ichki potensial ham ko‘ringani yo‘q.
Yarim himoya. DAVOMI