Futzal bo‘yicha O‘zbekiston U-20 termasining Osiyo chempionati yo‘llanmasini qo‘lga kirita olmagani turli xil fikrlarga sabab bo‘ldi...
Taniqli o‘zbekistonlik futbol mutaxassisi Alisher Nikimbayev «Telegram»dagi kanalida Osiyo chempionati saralashida omadsizlikka uchragan O‘zbekiston U-20 futzal terma jamoasi haqida fikr bildirdi.
- Futzal bo‘yicha O‘zbekiston yoshlar terma jamoasining muvaffaqiyatsizligi sensasiya bo‘lmadi. Aslida, hammasi shunga qarab ketayotgandi va saralash bosqichining 1-turida Qirg‘iziston ustidan qozonilgan g‘alaba mutaxassislarni biroz chalg‘itdi.
Vaholanki, futzal bir yildan beri hech kimga kerak bo‘lmay qolgan. Agar eslasangiz, «mutaxassislar» hatto yoshlar o‘rtasidagi Osiyo chempionati saralashi uchun qaydnomani vaqtida topshira olishmagandi. OFK birinchi qur’ani O‘zbekistonsiz o‘tkazdi. Ushbu saralashga mezbon topolmagan tashkilot mamlakatimizga murojaat qilishiga to‘g‘ri keldi. Aynan shu tufayli muammolar ko‘rinib qoldi. Muvaffaqiyatsizlik uchun ilk qadam bir yil oldin, futzal assosiasiyasi tugatilganda qo‘yilgan. Eslatib qo‘yay, o‘sha assosiasiya ham tanqid qilingan.
Professionalizm yo‘qligi, O‘FF rahbariyatida qarindoshlar yig‘ilgani... Hammasi haqiqat edi. Klublar o‘yinni rivojlantirish uchun rahbariyat bilan kurashishgan. Ammo bu urinishlar foyda bermagan. Natijada chempionat o‘yinlari eski uslubda o‘tavergan: hamma jamoalar bir shaharda yig‘ilib, dam olish kunisiz 5-6ta o‘yin o‘tkazishgan. Boz ustiga, ilk o‘yinlar tonggi soat 9da boshlangan, tribunalar esa bo‘sh bo‘lardi.
Biroq assosiasiya nomiga bo‘lgan tanqidlar uning yopilishiga qaratilmagandi - tashkilotni qaytadan ochish uchun 2000 yilning boshida yopilgandi. Alohida assosiasiya borligining ijobiy jihatlari: futzalga e’tibor kuchliroq edi, klub, chempionat va terma jamoa «etim» bo‘lib qolmasdi.
Bir yil avval futzal assosiasiyasidagi kadrlarni o‘zgartirish yetarli bo‘lardi. Biroq kimningdir butun futbolni o‘z qo‘liga olishga urinishi assosiasiyaning yopilishiga olib keldi. Hozir ko‘pchilik bir narsani eslay olmasa kerak: bir yil oldin futzal bo‘yicha mamlakat chempionati starti keyinroqqa qoldirilgan. O‘yinchilar deyarli bir yil o‘yin amaliyotisiz qolib ketishgan.
Klublarda ikkita yo‘l bor edi: mashg‘ulotlar uchun futzalchilarga pul to‘lash yoki ularni qo‘yib yuborish. Ikkala variant ham futzal zarariga xizmat qilardi. Keyinroq oliy ligaga biriktirilmagan jamoalarni chempionatda o‘ynatmaslik belgilandi. Bu qarorning maqsadini tushunish qiyin.
Taxminlardan biri: «Ardus»ni chempionatda o‘ynatmaslik xohishi. Agar bu haqiqat bo‘lsa, hammasi absurd, chunki «Ardus» Mirabror Usmonov O‘FF prezidenti bo‘lguniga qadar mavjud edi. Yangi rahbarlar amalga oshirgan eng yaxshi ish - format o‘zgargani. O‘yinlar ikki davraga bo‘lindi va jamoalar uyda hamda mehmonda o‘ynashni boshlashdi. Taqvim barqarorlashdi va murabbiylarda tahlil uchun vaqt paydo bo‘ldi.
Ammo muxlislar qiziqishi yo‘qoldi. Oliy ligada muxlislarning o‘yinlarga tashrifi bilan shug‘ullangan PFL (faqat birinchi bosqichda) futzalni ommalashtirishni unutib qo‘ydi. Klublar ham futzal jamoalarini asosiy jamoadek qabul qilishga ko‘nika olishmadi. Endi o‘yinlar o‘tayotganini hech kim sezmayapti: muxlislar ham, OAV ham. Shunday ekan, bu muvaffaqiyatsizlik futzalni «buzish» rejasining mahsuli bo‘ldi. Agar «mutaxassislar» bularni o‘ylab ko‘rishmasa, yoqimsiz syurprizlar ko‘payaveradi.
Ҳасанали ота
Фурқат Қурбонов
Холис таҳлилчи блоги
Жалолиддин Қобилжонов
Яҳёхўжа Улуғхўжаев
Сафарали Сиддиқов
«InterFutbol» газетаси
Ўзбекистон Миллий ахборот агентлиги
Маъмуржон Ибрагимов
Қаҳрамон Асланов
Шуҳрат Шокиржонов
Шерзод Ражабов
