Yakub Blashikovskini kamida 5 yil ilgari futbol tomosha qila boshlagan muxlislar ham tanisa kerak. Uning faoliyatidagi eng yuqoi cho‘qqi "Borussiya Dortmund" bo‘lgan. Uning faoliyatidan ko‘ra hayot hikoyasi ko‘proq mashxurlikka erishgan. Quyida "Kuba"ning shaxsiy hayotida sodir bo‘lgan ayanchli voqea haqida so‘z yuritamiz.
Yakub o‘zi o‘ynagan jamoa muxlislarining sevimlisi edi va shuningdek, Polsha terma jamoasi sardori ham bo‘lgan. Blashikovski har safar gol urganida qo‘llarini yuqoriga ko‘tarib, osmonga ishora qiladi. Kuba - muxlislari uni shunday chaqirar edi. Maydonda uning kurashuvchanligi doim muxlislarga yoqqan. U yengilish haqida o‘ylamas edi. Yakub bolaligidan shunday bo‘lgan, chunki 10 yoshida u dahshatli fojiani boshdan kechirgan va guvohi bo‘lgan.
"Onam so‘nggi nafasini quchog‘imda oldi"
Kuba Polsha janubidagi Truskolaj nomli kichik shaharchada o‘sgan. Bir necha ming kishilik qishloqda hamma bir-birini taniydi, shuning uchun qo‘shnilarning e’tiboridan hech narsani yashirishning iloji yo‘q edi. Shunday qilib, mahalliy bozorda Zigmund Blashikovski (Yakubning otasi) mast holda yurgani haqidagi gaplar qishloqda ko‘p ovoza bo‘lardi.
Bir kuni Zigmund Blashchikovskiga qarindoshlarining to‘yida bir erkak uning xotini bilan noz-karashma qilayotgandek tuyuldi. Yoqubning otasi o‘sha erkakni urib to‘yni buzdi (bizning ba’zi to‘ylarda uchrab turadigan janjal kabi). Shu tufayli u ishidan: mahalliy maktabda jismoniy tarbiya o‘qituvchisi lavozimidan bo‘shatilgandi.
Yana ichkilikbozlikdan keyin uyga kelgan Zigmund xotinini kaltaklashni boshlagan. Shu daqiqalarda uning ikki o‘g‘li shunchaki o‘z xonasiga yashirinib shunchaki yig‘lashardi, chunki ular otalariga qarshilik ko‘rsatish uchun juda kichkina edilar. Odatda hamma narsa yuzga shapaloq urish bilan cheklanar edi. Lekin qachondir buning oqibati og‘ir bo‘lishi turgan gap edi.
Men ikkinchi qavatda o‘ynab yurgan edim, ota va onamning janjallashayotganini eshitdim. Deraza ochiq, hovlida ular nima haqida gapirayotganini eshitib turardim. Otam onamga baqirardi. Keyin onamning qichqirig‘ini eshitdim. Men darhol pastga yugurdim. Otamning qo‘lida pichoqni ko‘rdim. Onam yerda yotar edi. Men darhol hamma pastga tushsin deb baqirdim, chunki onam qonga belangan edi. Yugurib onamning oldiga kelib, qon oqayotgan qo‘lini oldim. U oxirgi uch nafasini oldi... va keyin jimjitlik. Sukunat. Onam mening qo‘limda vafot etdi", - deb eslaydi Kuba o‘z tarjimai holida.
Zigmund xotinini pichoqlab qo‘ygan edi. Pichoq aorta tomirini kesib o‘tgandi. Kuba bu voqeaning guvohi bo‘lganda o‘n yoshda edi. Keyin ancha vaqt Kuba o‘ziga kela olmagan. Shu vaqt davomida uning boshidan bitta savol ketmadi: «Nega?». Ota 15 yilga ozodlikdan mahrum etildi, bu vaqt davomida o‘g‘li uni hech qachon ko‘rmagan.
Blashikovskini buvisi va amakisi Yerji Bechek tarbiyalagan, u o‘zi futbolchi bo‘lgan va Polsha terma jamoasida o‘ynagan. Aynan u jiyanining "Krakov Visla"ga o‘tishiga hissa qo‘shgan, yarim himoyachi keyinchalik «Borussiya» klubiga o‘tgan.
Blashchikovski o‘zini o‘ldirmoqchi bo‘lgan
Kuba 14 yoshida uydan qochib ketgan. Avvaliga futbol u uchun ko‘p nrsa bermagan, u o‘zining yo‘ldan ozganligi va qo‘pol xarakteri uchun akademiyalardan haydalgan. Blashikovski uydan qochib odamlar yo‘q joyga borgan. U yerda bo‘sh shisha topib, uni sindirdi, keyin ... Qo‘lidagi qonni ko‘rib, u shisha parchasini tashlab yuborgan. O‘smir vahimaga tushib, xato qilayotganini anglagan. Bilagidagi chandiqlar hamon o‘sha kunni eslatadi.
"Onamning o‘limidan so‘ng men yashashga bo‘lgan umidimni yo‘qotdim. Bu sinov paytida men xatolarga yo‘l qo‘yganman. Va yaralar buni unutishga imkon bermaydi. Buvim va amakim menga yordam berishdi va men doimo minnatdorman. "Qiyinchiliklar meni yanada kuchliroq qildi, irodamni chiniqtirdi", deydi Blashikovski.
Zigmund 2011 yilda qamoqdan ozod qilingan. Kuba otasini hech qachon kechirmagan va u bilan birga yashashni istamagan. Ammo ko‘p o‘tmay, ular Polshadagi futbol turnirlarining birida tasodifan uchrashishdi, u erda Blashikovskining akasi to‘p surardi. Yarim himoyachi otasiga faqat bitta savol berdi: "Nima uchun?" U javob eshitdi: "Bu sizlar o‘ylagan narsa emas". Shundan so‘ng Kuba otasi bilan umuman ko‘rishmagan.
Bu ularning onalari vafotidan keyingi yagona suhbati edi. O‘sha uchrashuvdan bir yil o‘tib Zigmund vafot etdi. Qamoqxonada u jigar sirrozi bilan kasallangan va og‘ir kasalligi sabab qamoqdan ozod qilingan.
"Men o‘zimdan tez-tez so‘rardim, agar men kuchliroq va kattaroq bo‘lganimda, qotillikning oldini olardimmi? Lekin oychan kayfiyatdagi bu savollardan foyda yo‘q edi. Men har doim aytaman: hayotning haqiqiy qiymatini bilish uchun siz qiyinchilikni his qilishigiz kerak. “Albatta, men dunyodagi eng og‘ir taqdirga ega odam emasman.
Kuba mahalliy klubni qutqardi
Blashikovskiga qiyin damlarda uni buvisi va amakisi qo‘llab-quvvatlab, jamiyatga qaytishiga yordam berdi. Ammo hamma ham yordam berishga tayyor bo‘lgan yaqin odamlarni topa olmaydi. Kuba pul ishlashni boshlashi bilanoq, u darhol Polshada yordam fondini ochdi.
Jamg‘arma zo‘ravonlikka uchragan va o‘z joniga qasd qilish haqida o‘ylagan voyaga etmagan bolalarga yordam beradi. Kuba kambag‘al o‘smirlarga muntazam ravishda moddiy yordam beradi, yigitlarga normal hayot kechirishlariga imkon beradi, shuningdek, barchaga psixologik yordam ko‘rsatadi.
Kuba o‘z ona shahridagi "Visla" futbol jamoasiga ham yordam ko‘rsatdi, u 2019 yilda tug‘ilib-o‘sgan joyiga qaytib keldi. Futbolchi oyiga 100 yevro maosh evaziga futbol o‘ynashga rozi bo‘lgan - Polsha qonunlariga ko‘ra, eng kam maosh 100 yevro bo‘lgan va bundan kam oylik berish ta’qiqlangan. Klubning ishi yanada og‘irlashganda, Blashchikovski kerakli miqdorda pul topib, jamoani qarzlari bilan birga sotib oldi va uni bankrotlikdan qutqardi.
Endi Kuba ham futbolchi, ham «Visla»ning egasi, klubni Polsha oliy divizioniga qaytarish niyatida. Polyakning karyerasi ko‘pchilik uchun allaqachon tugagan, lekin u hali madonga tushadi, hali gol urish instinktini yo‘qotgani yo‘q. Har bir urilgan goldan keyin u qo‘llarini yuqoriga ko‘tarib, osmonga ishora qiladi va onasini hotirlaydi.
Mirjalol Pardaboyev internet materiallari asosida tayyorladi.