Украиналик собиқ футболчи Андрей Шевченко 2022 йилнинг 24 февраль кунини ёдга олди. Ўша куни Россия Украина ҳудудида ҳарбий ҳаракатларни бошлаганди.
“Ростини айтсам, ўша тонгнинг ҳар бир сониясини эслайман. Буни унутиб бўлмайди. Айниқса онамнинг қўнғироғини. У қайғуда эди, йиғларди. Бу ҳаётимдаги энг оғир онлар бўлганди эҳтимол — биз жуда қўрққан воқеа содир бўлгани ҳақида ёмон хабарни эшитиш.
Албатта, менинг оилам кўчиб кетишни истамаяпти. Синглим шундай деди: "Қолишни хоҳлаймиз. Вазият қандай тус олишини кузатамиз. Балки бирор нима бирданига ўзгарар". Оиламга ёрдам бериш учун шунчаки қайтишни хоҳладим... Ватанимга ёрдам бериш учун. Ва албатта, онамга кўмаклашиш учун. Онам шундай деди: "Ўз овозингдан фойдалан. Гапир", — дейди Шевченко.
Шундан кейин Шевченко Лондонда қолган.
“Ўғлим билан Лондондаги Трафалгар майдонига бордик. У ерда митинг бўлаётганди. Украина халқига ёрдам бериш учун одамларни воқеалардан хабардор қилиш керак эди. Таниш-билишларимни ишга солишим керак эди.
Киев ва бутун Украина ракета зарбалари остида қолганини эслайман, бу эса электр таъминотини ишдан чиқарди. Мен ҳеч қачон юртимни, Киевимни чироқсиз қолганини кўрмаганман. Бироқ одамларнинг реакцияси кучли бўлди. Биз яна-да кучлироқ бирлашдик. Бир-биримизга ёрдам беришни бошладик, буюмларни бўлишдик.
Энг муҳими дастлабки ҳафталарда украиналик спортчилар жипслашди. Булар Владимир ва Вилатий Кличко, Олександр Зинченко... Ватанда қолган украиналик спортчилар билан фахрланаман. Улар ҳарбий хизматга ёлланди, Украинани ҳимоя қилиш учун курашди. Чет элда ҳаракат қилаётганлари эса ҳеч қайси лаҳзада Украинани эсдан чиқармади”, — дейди Шевченко.
Матнда хатолик топсангиз, ўша хатони белгилаб, бизга жўнатинг (Ctrl + Enter).