«Inter» klubi va Braziliya terma jamoasi sobiq hujumchisi Adriano tez orada to‘xtab qolgan faoliyatini qayta tiklamoqchi.
Vaqtida ortiqcha vazn orttirgani natijasida sport formasini yo‘qotib, katta muammolarga yo‘liqqan futbolchi yaqinda Conversa com Bial ko‘rsatuvida ishtirok etib, shaxsiy hayoti va faoliyati xususida ancha oshkora gapirib berdi.
Otasining o‘limi va «Inter»dan ketishi...
- Otam vafot etganidan so‘ng menda katta muammolar boshlandi. Ayniqsa, dastlabki 3-4 oy juda dahshatli o‘tdi, ruhiy tanglik holatiga tushib qoldim.
Natijada maxsus ruhshunos bilan ishladim, turli tabletkalarni qabul qildim, ammo hech biri foyda bermadi. Xullas, ijobiy o‘zgarish sezilmagach, 2006 yili Braziliyaga qaytishni lozim topdim.
Ammo Joze Mourinyo meni o‘z jamoasida ko‘rishni xohlayotganini bildirgach, yana Italiyaga yo‘l olib, «Inter»da o‘zimni qayta ko‘rsatish haqida o‘yladim. Ammo xorijda talab darajasida o‘ynash uchun kuch topolmadim.
Ya’ni oilamga yaqinroq bo‘lish istagi ustunlik qildi, Braziliyani qo‘msay boshlagandim. Qiyin davrda yolg‘iz qolsang, eng yoqimsiz xotiralar iskanjasidan qutulish qiyin bo‘lar ekan. Xullas, barchasini yengib o‘tishga ko‘zim yetmadi va «Inter»dan ketdim.
O‘sha vaqt milliy jamoadan chaqiruv oldim, bu yana Italiyaga qaytishimni taqozo etardi, ammo bunday qilmadim.
Aksincha, shunchaki, bir haftacha «yo‘qoldim» - do‘stlarim davrasida maroqli hordiq chiqardim, sevimli taomlarni tayyorladim, o‘zimni erkin tutishga urindim. Natijada o‘zligimga qaytayotganimni his qila boshladim.
Uyga qaytganim zahoti «Inter» vakili qo‘ng‘iroq qilib, nima bo‘lganini so‘radi. Shunda qaytishni istamasligimni ro‘y-rost aytdim. U esa klub obdon o‘ylab ko‘rishim uchun vaqt berishga tayyorligini bildirdi, biroq...
Futbolchilik faoliyatim endi boshlangan vaqt butun oilamiz birga edi. Yaqinlarning doimo yonma-yon turib, bir-birlarini qo‘llab yashashlaridan yaxshisi bormi?
Agar oilamizda birdamlik bo‘lmaganida, ehtimol, egri yo‘ldan ketarmidim...? Eng dahshatli xotira - bu otamning boshiga qaratib o‘q uzishgani. O‘shanda atigi 10 yoshli bolakay edim. Yaratganga shukr, otam omon qoldi.
Aks holda, oilamiz qanday ahvolga tushardi, ochig‘i, buni o‘ylashga ham qo‘rqaman. Ammo bunday noxushlik bola ruhiyatiga ta’sir etadi, baribir.
Darvoqe, otam keyinchalik butun hayoti davomida boshidagi o‘q qoldig‘i bilan yashadi, xayriyatki, bu hech qanday muaamo tug‘dirgani yo‘q.
Giyohvandlik balosi
DAVOMI
Ҳасанали ота
Фурқат Қурбонов
Холис таҳлилчи блоги
Жалолиддин Қобилжонов
Яҳёхўжа Улуғхўжаев
Сафарали Сиддиқов
«InterFutbol» газетаси
Ўзбекистон Миллий ахборот агентлиги
Маъмуржон Ибрагимов
Қаҳрамон Асланов
Шуҳрат Шокиржонов
Шерзод Ражабов
