Braziliya terma jamoasi safida ikki karra Jahon chempioni bo‘lgan Kafu farzandining o‘limi haqida birinchi marta so‘zlab berdi. Uning 29 yoshli o‘g‘li Danilo 4 sentyabr kuni yurak hurujidan so‘ng vafot etgandi.
— Bizning do‘stlarimiz bilan 5 sentyabr kuni futbol o‘ynimiz bor edi. Biroq, o‘sha o‘yinni bir kun avvalga surdik, sababi AQSHga xizmati safarimiz bor edi. Men va Danilo bitta jamoada to‘p surar edik. Birinchi bo‘lim yakunlanganidan so‘ng tanaffus paytida u maydondan chiqib ketdi, men bo‘lsa o‘ynashni davom ettirdim. Oradan uch daqiqa o‘tgach menga shovqin eshitildi. Qiziqqonligim sabab shovqinni ko‘rish uchun bordim. Ne ko‘z bilan ko‘rayki, farzandim yurak hurujidan dabr ko‘rayotgan edi... Baqirishni boshladim, chunki uning yuragidagi muammo haqida bilardim, —Kafuning so‘zlaridan iqtibos keltirmoqda Veja jurnali.
— Biz kasalxonaga kelganimizda shifokor men bilan alohida suhbatlashmoqchi ekanligini haqida gapirdi. Men doktorga hech narsa haqida gapirmasligini so‘radim, chunki, o‘g‘lim hech narsani sezmayotgan edi. Men Xudodan farzandimni jonini olmasligini so‘radim, biroq... farzandim hayotdan ko‘z yumgandi.
— Farzandning dafn etish marosimi sizning hayotingizdagi barcha narsalardan farq qilar ekan. Har besh kunda men uning qabrini ziyorat qilaman. Uning xonasiga kirishga haliyam o‘zimda kuch topa olmayman. O‘g‘limning vafotidan so‘ng maydonga umuman qaytmadim. Farzandning tobutiga qarash... buni so‘z bilan ifodalab bo‘lmaydi. Men doim yig‘layman. Do‘stlarimga qo‘ng‘iroq qilib ham yig‘layman, ular meni to‘g‘ri tushunishadi va jim turishadi. Yig‘i meni tinchlantiradi. Qaysi futbolchi bilan qaysi klubda o‘ynagan bo‘lsam barchasi hamdardlik bildirdi. Dafn marosimidan so‘ng bir necha kun telefonimni o‘chirmadim, telefonimga 5 mingtadan ortiqroq xabarlar keldi, — deya qo‘shimcha qildi Kafu.
Eslatib o‘tamiz, 49 yoshli Kafu 1994, 1998, 2002 va 2006 yillardagi Jahon chempionatida o‘ynagan. 1994 va 2002 yilgi JCHda g‘olib chiqqan.