Har bir o‘yin uchun alohida xulosa berish kerak, xatolar ustida ishlash kerak. Bular Osiyo chempioniku, tarbiyasi yaxshi ekan, harakat qildiku, deyilmaydi.
Chempion bo‘ganda hamma maqtovni aytib bo‘lganmiz.
Birinchi o‘yinda ham maqtadik, garchi Argentinadan yutqazgan bo‘lsada, lekin rostdan zo‘r o‘ynashgandi. Voy, yuqazdingku, rasvosan demadik. Chunki ko‘zimiz ko‘r emas.
Ikkinchi o‘yinda garchi durang o‘ynagan bo‘lsa ham tanqid qildik, chunki kuchsiz raqibga qarshi mensimay o‘ynab, zo‘rg‘a 1 ochko olishdi. Juda ko‘p xatolar qilishdi.
Uchinchi o‘yinda ham maqtadik, yaxshi o‘ynashdi, xatolar kam bo‘ldi, kerakli natijaga erishishdi.
Bugungi o‘yinda maqtash uchun biror asos yo‘q. Xatolar ko‘p, natija salbiy. 2-taymda o‘yinni to‘liq topshirishdi, harakat qilishmadi.
Jahon chempionatiga borgani, guruhdan chiqqani — bularning barchasi ajoyib. Barchasi uchun katta rahmat. Baraka topishsin. Biz yana muxlislik qilishda davom etaveramiz, yutsa quvonib, yutqazsa xafa bo‘lib yuraveramiz. Vatan jamoasiku bu.
Ammo bu xatolarni unutishga asos bo‘lolmaydi. Xato bormi, bor. Demak, uni aytish kerak, to‘g‘rilash kerak, rivojlanish kerak. Kelajagimiz deb ishonilgandan keyin, yaxshiroq o‘ynashlarini talab qilishga muxlis sifatida haqqimiz bor.
Asosiysi hech kimni yerga urmadik, shaxsiyatiga o‘tmadik, so‘kmadik. Bunisi endi pastkashlik bo‘lar edi.
Xushnudbek Xudoyberdiyev