2024 yilgi mavsumda 26 yoshli yarim himoyachi Yaroslav Makushinskiy O‘zbekiston Proligasida o‘ynaydigan «Buxoro» klubi tarkibida harakat qildi. Jamoa ikkinchi o‘rinni egallab, oliy ligaga ko‘tarildi, ammo Makushinskiy yangi mavsumda bu yerda o‘ynamaydi. U Belarusga qaytib, «Vitebsk» bilan shartnoma imzoladi. Legioner sifatidagi faoliyati, Abduqodir Husanov bilan tanishuvi va kelajagi haqida Yaroslav belaruslik jurnalist bilan suhbatda gapirib berdi.
«O‘zbekistonda ob-havo va oziq-ovqat hayratga soldi»
— «Buxoro» klubini qanday vaziyatda tark etdingiz?
— Hammasi juda oson bo‘ldi. Mavsum boshlanishidan oldin bir yillik shartnoma tuzilgan edi. Uning muddati tugadi. Chet elda faoliyatimni davom ettirish uchun boshqa variantlar yo‘q edi. Mavsum tugagach, hammasi bizdagi kabi bo‘ldi — yig‘ilish o‘tkazildi, futbolchilarga minnatdorchilik bildirildi. 2025 yilda katta maqsadlar qo‘yilayotgani aytildi. Biroq klub menga yangi shartnoma taklif qilmadi. Shu sababli Belarusga qaytdim.
— Legioner sifatidagi tajribangizni qanday baholaysiz?
— Jamoa mavsum uchun qo‘yilgan maqsadga erishdi va O‘zbekiston Superligasiga chiqdi. Men esa ilk bor Belarusdan tashqarida o‘ynadim, yangi tajribaga ega bo‘ldim. Shuning uchun bu yilni ijobiy baholayman. Albatta, ko‘proq o‘ynashni va jamoaga ko‘proq yordam berishni xohlardim. Lekin taqdirga tan berish kerak — taxminan o‘nta o‘yinda maydonga tushdim.
— Transfermarkt ma’lumotlariga ko‘ra, 13 ta o‘yinda qatnashgansiz. O‘zingizni ko‘proq ishonchga loyiq deb hisoblaganmidingiz? Murabbiylarga nisbatan hech qanday gina bo‘lmadimi?
— Ha, to‘g‘ri: yana bir nechta o‘yinni O‘zbekiston Kubogida o‘tkazdim. Lekin menda murabbiylarga nisbatan hech qanday gina yo‘q. Ba’zan ayrim vaziyatlarda jamoaga yordam bera olishimni his qilgan paytlarim bo‘lgan. Biroq asosan nega boshqalarga ko‘proq ishonishganini tushunardim. Mening pozisiyamda Vitaliy Denisov o‘ynagan — u O‘zbekiston futbolida afsona. Rossiyada o‘n yilga yaqin o‘ynagan, jumladan, Moskva «Lokomotivi»da ham. U shunday raqib ediki, uni tanishtirish shart emas. Shubhasiz, ba’zi jihatlar bo‘yicha u mendan kuchliroq edi. Juda katta farq yo‘q, lekin baribir ustunlik bor edi. Shuning uchun menga nisbatan qandaydir noto‘g‘ri munosabat bo‘ldi, deb ayta olmayman. U paytda kim kuchli bo‘lsa, o‘sha o‘ynadi.
— Denisov chap qanot himoyachisi, «Energetik»-BGUda esa sizni lateral sifatida eslaymiz...
— Ha, «Buxoro»da men klassik chap qanot himoyachisi sifatida harakat qildim. «Energetik»-BGU 3-5-2 sxema bo‘yicha o‘ynagan, «Buxoro» esa klassik 4-4-2 yoki 4-2-3-1 sxemasida. Menga, albatta, raqib darvozasiga yaqinroq o‘ynash yoqadi. Chunki qanotda sen o‘zingga xo‘jayin bo‘lasan — ham himoyada o‘ynaysan, ham hujumga qo‘shilasan. Shuning uchun menda gol urish yoki golli uzatma berish uchun juda kam imkoniyatlar bo‘ldi.
— Bu vaziyat sizni ranjitdimi?
— Hammasi qanday bo‘lsa, shunday. Albatta, statistikamda gol va assistlar bo‘lishini istardim. Lekin shunday bo‘lib qoldiki, ko‘p imkoniyatlar yo‘q edi. Shukrki, sog‘lig‘im yaxshi bo‘ldi. Hech qanday jarohat yoki kasallikka uchramadim.
— O‘zbekistonda sizni hayratga solgan eng katta farqlar nima bo‘ldi?
— Birinchi navbatda — iqlim. Biznikidek emas. Juda issiq. Avvaliga shok holatida qolganman. Ikkinchisi esa oziq-ovqat. O‘zbekistonda taomlar juda yog‘li. Bunday taomlar sportchilarga berilsa-da, ular tayyorgarlikka hech qanday ta’sir qilmas edi. Faqat sanoqli futbolchilar parhezga rioya qilardi, ko‘pchiligi esa yo‘q. Futbolga kelsak, O‘zbekiston birinchi ligasi juda yaxshi tashkil etilgan musobaqa. Belarusning ikkinchi divizioniga nisbatan stadionlarda muxlislar ko‘proq va faolroq qo‘llab-quvvatlashadi.
— Belarus va O‘zbekiston futboli darajasini taqqoslasak, kimning foydasiga?
— O‘zbekistonning ikkinchi divizionida sakkizta jamoa bor edi. «Buxoro» ikkinchi o‘rinni egalladi. Lekin jadvalga qarasangiz, raqobat juda kuchli bo‘lganini ko‘rasiz. Barcha jamoalar bir-biriga yaqin kuchda edi. O‘ylaymanki, «Buxoro» Belarus oliy ligasining top-4 jamoalari darajasiga yetmas edi, ammo 5-10-o‘rinlar uchun kurasha olardi.
— Jamoada kimlar bilan do‘stlashdingiz? Legionerlar ko‘p edimilar?
— Jami olti nafar legioner bor edi. Lekin menda hech qanday moslashish muammosi bo‘lmadi. Jamoa juda do‘stona edi. Hatto hozir ham ko‘plari bilan aloqamni saqlab qolganman. Guruhimizdan chiqarib yuborishdi, lekin futbolchilar chatidan men hali ham chiqmaganman.
«Husanovning noyobligi darhol ko‘rindi»
— Hozirda o‘zbek futbolidagi eng ko‘p muhokama qilinayotgan futbolchilardan biri — siz bilan birga «Energetik»-BGUda o‘ynagan Abduqodir Husanov...
— Biz ikki yarim yil bir jamoada o‘ynadik. Lekin uning bu darajaga yetishi men uchun ajablanarli emas. Unda markaziy himoyachi uchun ajoyib tezlik bor edi. Hammasi tezkorlikda edi. U juda kuchli harakat qilardi.
— Abduqodir qanday inson?
— U jamoaga kelganida bir yil o‘ynay olmadi. Faqat mashg‘ulotlar o‘tkazardi. Ammo har kuni mashg‘ulotda 100% kuch bilan ishlardi.
— Hozir u bilan aloqadasizmi?
— Instagramda bir-ikki marta yozishganmiz. U «Manchester Siti»ga o‘tganida xabar yo‘lladim, lekin hali javob bermadi (kuladi).
Ҳасанали ота
Фурқат Қурбонов
Холис таҳлилчи блоги
Жалолиддин Қобилжонов
Яҳёхўжа Улуғхўжаев
Сафарали Сиддиқов
«InterFutbol» газетаси
Ўзбекистон Миллий ахборот агентлиги
Маъмуржон Ибрагимов
Қаҳрамон Асланов
Шуҳрат Шокиржонов
Шерзод Ражабов
