«Andijon» – «Mash’al» (1:0) o‘rtasidagi bellashuvdan keyin tashkil etilgan matbuot anjumanining ikkinchi qismida mezbonlar ustozi Aleksandr Xomyakov jurnalistlarning savollariga javob berdi.
— Qanday fikr bo‘lishi mumkin? Hammasini o‘zingiz ko‘rdingizku! O‘yin borasida mutlaqo qoniqish hosil qilmadim. Agar birinchi bo‘limda nimadir o‘xshagan bo‘lsa, tanaffusdan keyin o‘yin borasida raqibga butunlay yutqazdik. Yaxshihamki, hisobni ochishga muvaffaq bo‘lgan ekanmiz. Ayniqsa, ikkinchi bo‘limdagi o‘yinimizdan aslo qoniqqanim yo‘q. Albatta, buning sababini o‘rganib chiqamiz. Hartugul, mavsumdagi ilk g‘alabani va uch ochkoni qo‘lga kiritganimiz meni biroz bo‘lsa ham quvontirdi.
— Demak, jamoangiz ko‘rsatgan o‘yindan norozisiz, shundaymi?
— Mutlaqo!!!
— Natijadan-chi?
— Yuqorida aytib o‘tganimdek, biror narsadan biroz xursand bo‘ldim. U ham bo‘lsa, hisobdagi ustunlikni saqlab qolganimizdan. Uch ochko olganimiz yoqimli. Lekin o‘yinga bugungidek yondashuv bilan ochkolarni qo‘lga kiritish oson bo‘lmaydi. Aksincha, buning iloji yo‘q. Nazarimda, bizda ruhiyat bilan bog‘liq muammolar borga o‘xshayapti. Yigitlar nimanidir yo‘qotib qo‘yishdan cho‘chib o‘ynashdi. Bu savolingizga dabdurustdan tayinli javob berishim mushkul. Avvalo, uchrashuvni obdon tahlil qilib chiqishimiz kerak. Tashabbusni nima sababdan raqibga berib qo‘yganimizni o‘rganib chiqmasak bo‘lmaydi.
— Zaxiradan maydonga tushganlar o‘yinni qanchalik kuchaytira olishdi?
— Mutlaqo kuchaytira olishmadi. O‘zingiz ham uchrashuvni tomosha qildingizku. Ayniqsa, qanotlarda to‘p surganlardan qoniqmadim. Vaholanki, ular tajovuzkorlikni ko‘rsatishlari, o‘yindagi haroratni oshirishlari darkor edi. To‘g‘ri, bir-ikki xavfli vaziyatlar bo‘ldi. Masalan, Abdumannopov yomon o‘ynamadi. Sohibjonov ham bir-ikki vaziyatlarda yaxshi harakat qildi. Lekin, baribir bizga tetiklik yetishmadi. Ayniqsa, qanot yarim himoyachilarini shu maqsadda almashtirgandim. Odatda, aynan shu qanotdagilar o‘yinga tajovuzkorlikni olib kirishadi. Biroq bugun biznikilarda buni umuman ko‘rmadim. Katta qiyinchilik evaziga kichik hisobdagi ustunlikni saqlab qola olganimizgina meni xursand qilyapti, xolos.
— Tanaffus chog‘ida shogirdlaringizga namoyish etayotgan o‘yinlaridan qoniqmayotganingizni aytdingizmi?
— Albatta aytdim! Bizga o‘yin maromini his qilish, ustunlikni saqlab qolishdek muhim jihatlar yetishmayapti. To‘pni nazorat ostida saqlagan holda raqibni ojiz qoldirish, uning o‘yinini «qurutish» kerak edi, aslida. Biz bo‘lsak osongina to‘pni ularning nazoratiga topshirib qo‘ydik. Doimiy ravishda yuqori tempda o‘ynash qiyin. Yaxshihamki, raqibning tarkibi yoshlardan iborat. Ularga tajriba yetishmadi. Aks holda bunday bo‘shashish, tashabbusni berib qo‘yish bizga juda qimmatga tushgan bo‘lardi.
— Ikkinchi bo‘limda «Mash’al» o‘yinchilarini faol bo‘lishi va to‘pni nazoratga olishlarini kutganmidingiz?
— Yuqorida aytib o‘tganimdek, ularga o‘zimiz shunday imkoniyatni havola etdik. Futbolda raqib o‘ynash imkonini berar ekan, hammasi to‘la nazoratdan chiqib ketadi. Eng achinarlisi, biz maydon o‘rtasini ularga qo‘sh-qo‘llab topshirib qo‘ydik. Aslida bunday qilmasligimiz kerak edi. «Mash’al» o‘yin urg‘usini qarshi hujumga qaratdi va ikkinchi raqam ostida harakat qildi. Ikkinchi taymda esa ularga o‘ynashi uchun imkoniyat yaratib berdik. Yana shunday holat takrorlanmasligi uchun albatta xatolar ustida ishlashimiz shart. Bundan boshqacha yo‘limiz ham yo‘q. Hammasini tahlil qilib, o‘rganib chiqamiz.