Televideniyeda “prosmotr” degan narsa bor. Ko‘rsatuv tayyorlaysiz, keyin uning nozik joylarini sunnat qilishadi. Qilgan mehnatingizga achinasiz-u, lekin bo‘sh kelmaysiz, ayrim joylarini himoya qilasiz, keyingi safar yana va yana shunday narsalar tayyorlashga harakat qilasiz. Aytaylik, qo‘l siltab ketish ham bir yo‘l aslida.
Futbol ham shunday. Oylar davomida biror narsa ustida ishlaysan, rejalaring qilasan, hammasi taxt bo‘lganida bitta kuchli shamol qurgan imoratingni buzib ketadi. Qo‘l siltab ketish varianti hali ham bor. Ammo keyin-chi?
Vaholanki, muammo har sohada bor. Har soha shu holda bo‘lib, futbol birdan ideal bo‘lib qolmaydi yoki aksincha. Futbol bir ko‘zgu, undagi jarayonlar butun bir jamiyat va davlatning asl yuzini ro‘y-rost ko‘rsatib beradi. Agar hamma soha risoladagidek bo‘lsa, kuchli shamollar esmaydi. Hammasi zo‘r bo‘lsa, erkin fikr bildirgan muxlislarni uyidan kimdir olib ketmaydi. Hammasi joyida bo‘lsa, aslida qandayligini hamma biladigan insonlar terma tepasiga kelmaydi yoki terma tepasida ham ko‘ngli tusaganini qilganlar keyin qayta olmaydi.
Hojiboy aytadi-ku, hammani aldab kelib darvozaga zarba beradi. Gol bo‘lmagach, “shuncha mehnat bir tiyin bo‘ldi, o‘ynamadim-ey”, deb ketadi. Qilgan mehnatim pesh qilmayman, qilganlarimga achinmayman. Bugun kuchim yetmagan bo‘lsa, ertaga yanada kuchliroq bo‘lishga harakat qilaman. Yiqilish hayotning to‘xtashi emas, o‘rnidan tura olgan inson kuchlidir.
Biz badalni oshirmadik, mukofot pullarini berishga tayyormiz, shartnomalarni umumiy yangiladik, klublarning ayrim chiqimlarini o‘zimizga oldik, futbolchilarni bepul sug‘urta qilayapmiz, qur’a jarayonlarini jonli efirga olib chiqdik, homiylar topdik, translyasiyalar sonini ko‘paytirdik. Shularga yetdi kuchimiz va faqatgina bir klubni ligaga qo‘shmaslikka yetmadi. Yengilish ayb bo‘lsa — biz yengildik.
Quyida izoh uchun joy qoldiraman, istaganingizni yozishingiz mumkin. Faqat iltimosim bor, keyingi safar savollarni biroz o‘zgartirish kerak. Muammoning oqibatlariga emas, sabablariga qarshi kurashish ma’qul. Kimdir qaytayotgan bo‘lsa, demak unga yo‘l beradigan boshqasi bor. Kimdir hukmini o‘tkazayotgan bo‘lsa, demak unda vakolatidan ham ko‘proq nimadir bor. Shartta bo‘shab tanqidchiga aylanib olishdan uyalaman. Hozir bo‘shab ketsam bir vaqtlar o‘zim tanqid qilganlar “qanday bo‘larkan”, deb keladi yonimga istehzo bilan. Undan ko‘ra futbol ichidagi partizan bo‘lganim ming marta yaxshi. Diyorga, Ahmadjonovga, Babayanga yoki boshqa yana qandaydir shaxslarga qarshi kurashni kurash deb bilmayman, bu eng osoni. Shularning hammasini tiyib tura oladigan va butun bir futbolda normal tizim ishlashi uchun kurashsang arziydi. Chunki tizim zo‘r bo‘lsa balki ularning hech biri futbolga kelmasdi. Chunki tizim zo‘r bo‘lsa balki davlatning millionlari havoga uchib ketmasdi.