Akbar aeroportga kech qolmaslik maqsadida avtobusga chiqdi. Yozning issig‘ida avtobus yo‘lovchilar bilan to‘lib-toshgan payt. Akbar kutilmaganda, bexosdan do‘mboqqina ayolning oyog‘ini bosib oldi. U birdan avtobusni «boshiga ko‘tardi»:
- Bilmaganmish, baloning barini bilasan taqirbosh. Kuppa kunduzi tegajog‘lik qilishini qarang bu yaramasni. Yo‘q, sen ataylab bosding. Nega shuncha odam turganda, kelib-kelib menikini bosasan. Qoshlaringga bit tushgur, oyoq qo‘llaring singur...
Ayol tinmay javrayotgandi. Akbar esa bu gaplarga parvo ham qilmayapti. Do‘mboq xonim shuncha qarg‘ishidan so‘ng ham Akbarning parvoyi palak bo‘lib turganini ko‘rib, yana-yam qizishib ketdi:
- Huv kalbosh. Senga gap ta’sir qiladimi o‘zi? Shuncha hakoratlayapmanu, sen bo‘lsang «Menga gapiryapsanmi yo itgami?» degandek jim turibsan...
- Opa men hakamman. Muxlislarning hakoratlari yonida sizning gaplaringiz menga maqtovdek tuyulyapti...
***
Akbar aeroportdan tushib to‘g‘ri stadionga yo‘l oldi. Axir bugun turning markaziy bahsi - «Navbahor» va «Neftchi» jamoalari o‘rtasidagi uchrashuvni boshqarishi kerak-da. Uchrashuvdan oldin qattiq hayajonlanayotgandi. Sababi oddiy - «Vodiy derbisi»da muxlislar stadionni to‘ldirishadi. Akbar stadionga tushar ekan, o‘zini xuddi do‘zax darvozasi oldida turgandek his qilardi. Boshida hakamning uchrashuvni odil boshqarib borishga harakat qilayotgani sezilib turdi. Muxlislar ham unga ortiqcha e’tiroz bildirishmadi. Xullas, birinchi bo‘lim nihoyasiga yetdi. Hozircha hammasi joyida.
Akbar ikkinchi bo‘limni boshlashdan oldin «Ey Xudo, o‘zing madad ber», deya ibodat qilib ham oldi. Hozircha hammasi yaxshi ketmoqda. Uchrashuvning so‘nggi daqiqalarida mehmonlar «Navbahor» darvozasini aniq nishonga olishdi. Gol muallifi - Xudoyor Odilov bu vaziyatda yaqqol o‘yindan tashqari holatda edi. Afsuski, stadionga tushgan 40 mingdan ortiq muxlis ko‘rgan vaziyatni na qanot hakami, na bosh hakam ko‘rdi. Nohaq urilgan gol muxlislarni naqadar g‘azablantirganini ko‘rgach, hakam «qovun tushirib qo‘ygani»ni sezdi. Ammo o‘z xatosini tuzatishga kech edi. Uchrashuv 0:1 hisobida mehmonlar foydasiga hal bo‘ldi. G‘azab otiga mingan muxlislar aybdor hakamni boplab ta’zirini berish maqsadida stadionning barcha chiqish yo‘lakchalarini band etib, kutib turishgandi. Bu vaziyatdan chiqib ketish uchun hakamga milisiya xodimlari yordam berishdi. Ular o‘z burchlarini ado etish yo‘lida hakamni stadionning yashirin chiqish eshigidan eson-omon, hech kimga ko‘rsatmay olib chiqishdi. «Do‘zax darvozasi»dan sog‘ chiqqaniga quvongan Akbar «qalpog‘ini osmonga otib», milisiya xodimlariga minnatdorchilik bildira boshladi:
- Katta rahmat. Bilmadim, sizlar bo‘lmaganingizda holim ne kechardi?
- Hechqisi yo‘q, bezovta bo‘lmang. Ko‘zi ojizlarga yordam berish har birimizning burchimizdir...
***
Akbar ertasi kuni bozordan chiqib uyiga shoshilayotgandi. Sababi - bugun uning tug‘ilgan kuni. Uyida mehmonlar intizorlik bilan kutishayotgandi uni. Shu bois mashinasi tezligini oshirdi. Kutilmaganda yo‘l patrul xizmati xodimlari chiqib qolishdi va mashinasini to‘xtatishdi. «Obbo, shu kamlik qilayotgandi», deb asta mashinadan tushar ekan, o‘ziga o‘zi pichirladi: «Ishqilib bular hakam ekanligimni bilib qolmasinlar-da». Afsuski, ular ham Akbarni tanib qolishdi.
- Adashmasak siz hakamsiz shundaymi?
- Yog‘-ey, nimalar deyapsiz, shifokorman, - tap tortmay yolg‘on gapirishga tushdi Akbar.
- Yo‘q, yo‘q, sizni juda yaxshi taniyman, - e’tiroz bildirdi yo‘l-patrul xodimlaridan biri. - Bizning jamoaga nisbatan adolatsizlik qilgandingiz. O‘shanda bu hakam qo‘limga tushsa, sog‘ qo‘ymayman, deb og‘aynilarimga so‘z bergandim. Nihoyat so‘zimning ustidan chiqadigan kun ham yetib keldi.
- Shoshmay turing. Ba’zida xatolarga yo‘l qo‘yib turaman. Aytishadi-ku, beayb parvardigor... Biz ham xom sut emgan bandamiz axir. Bir safar kechira qoling endi. Bugun tug‘ilgan kunim edi.
- Rahmat aka,-deya mashinaga shoshilayotgandiki, milisiyachilar birdan uni yana huzurlariga chaqirdilar.
- To‘xtang. Bilasizmi, sizni ko‘rsa otarga o‘qi yo‘q muxlislar haddan tashqari ko‘p. Shu sababli bugun, tug‘ilgan kuningizda sog‘lig‘ingiz uchun qadah ko‘tarmasak bo‘lmaydi. Shunga har birimizga mingdan berib yuborasiz endi! Har holda, sizning foydangizni o‘ylayapmiz.
- Rahmat aka. Mana olinglar, doim shunaqa mijozlaringiz uchrab tursin.
- Uff... Xudoga shukr, qutuldim, deb juftakni rostlamoqchi bo‘lib turganida, haligi milisioner mashina yoniga kelib, yana so‘z qotdi: «Mabodo itga ehtiyoj sezsangiz, menda bor. Uni sizga sovg‘a qilishim mumkin. Harqalay, itim bilan bemalol yurardingiz...»
- Iting boshingda qolsin, ho‘v maymun, - jahli chiqqanidan milisiya xodimini so‘kib yubordi Akbar. Bu esa patrul xodimlarini quyushqondan chiqishlariga sabab bo‘ldi. Ular qoidaga xilof tarzda ish tutgan hakamning nafaqat haydovchilik, balki mashina hujjatlarini ham olib qo‘yishdi. Akbar esa afsusda. Lekin kech endi. Haydovchilik guvohnomasidan ayrilgan Akbar uyiga taksida qaytdi. Yo‘l-yo‘lakay haydovchi bilan suhbat qurib bordi. Qarangki, haydovchi ham Akbarni tanib qoldi.
- Mabodo siz hakam emasmisiz?
- Ha, tanidingizmi? - o‘zini mashhur kishiday tutdi Akbar.
- Sizni tanimay bo‘larkan-mi? O‘tgan kungi «Vodiy derbisi» esingizdami?
Ҳасанали ота
Фурқат Қурбонов
Холис таҳлилчи блоги
Жалолиддин Қобилжонов
Яҳёхўжа Улуғхўжаев
Сафарали Сиддиқов
«InterFutbol» газетаси
Ўзбекистон Миллий ахборот агентлиги
Маъмуржон Ибрагимов
FCB.UZ — bu «Barselona»
