G‘alaba va mag‘lubiyat orasidagi o‘yinlar (bu o‘rinda «uchrashuv» yoki «bahs» iborasini ishlatishdan tiyildik, zero, «o‘yin» so‘zi har doim ham bu terminlarga sinonim bo‘lmaydi)dan charchagan muxlislar bugun milliy terma jamoamiz murabbiylar shtabidan fusunkor farosat taktikasini kutishmoqda. Chunki keyingi 3ta bahsda arosat uslubidagi o‘yin bilan g‘olib chiqish qiyinligini barcha yaxshi tushunib turibdi. Kuchli raqiblarni dovdiratadigan kutilmagan uslubiy loyihalarning nazariy jihatlarini ishlab chiqish uchun oldinda vaqt yetarli.
Bosh jamoamiz Samvel Babayan rahbarligida shu vaqtgacha tushunarsiz va arosat uslubda to‘p surdi va faqat mislsiz, yana takrorlaymiz, mislsiz or-nomus kuchi bois, qiyin g‘alabalarga erishdi. Qatar termasiga qarshi kechgan azobli uchrashuvning ikkinchi bo‘limida Odil Ahmedov beqiyos jonfidolik ko‘rsatmaganida, ochig‘i, natija ijobiy ko‘rinish olishi amri-mahol edi.
Shunday vaziyatlar bo‘ldiki, Odil o‘zida emas, o‘zidan chiqib ketgandek tuyuldi. Butun jamoa, hattoki, zaxiradan maydonga tushganlar ham bo‘shashib, qotib qolgan pallada Odil yolg‘iz o‘zi oldinga tashlandi. Holbuki, u ham charchagandi, og‘riqlardan aziyat chekayotgandi. Nazarimizda, jamoa sardori go‘yo hushsiz holatda, ming-minglab nigohlarni unutib, o‘zga sayyoraliklar kabi yelib- yugurdi, yutunib-yutoqib to‘p tepdi.
Nima uchun? Unga qanday kuch ta’sir o‘tkazdi? Suriya termasi bilan safarda o‘tgan alamli uchrashuvda Odilda ham bu kabi holat kuzatilmagandi-ku?! Fikrimizcha, uning ko‘zlari muxlislar davrasida o‘tirib, maydonga umidvor boqqan va boshini quyi eggan otasiga tushdi.
O‘sha lahzadan so‘ng Odildagi yangi imkonlar ko‘z ochdi. Boshqacha aytganda, futbolchi qayta uyg‘ondi. Nozikta’b operatorlarning o‘tkir nigohi izlab topgan o‘sha lahza bo‘lmaganida, balki Odil ham olovlanmasdi. Negaki, unda va jamoadoshlarida tabiiy olovqalblik nish urganida, termamiz suriyalik futbolchilardan mag‘lubiyatga uchramasdi. Demoqchimizki, 28 mart oqshomida maydon «magiya»si o‘z missiyasini sharaf bilan bajardi.
Xo‘sh, nima sababdan bugun ham shu mavzudagi mulohazalarni davom ettiryapmiz? Javob oddiy: o‘tgan ish ortda qoldi, mag‘lubiyat va g‘alaba tarixga aylandi, endi maydon «magiya»siga umid bog‘lash joiz! Vakillarimiz navbatdagi raqiblarni ishtiyoqsiz, ayni chog‘da ishtiyoqning o‘zi bilangina yengisholmaydi. Keyingi uchrashuvlarda ham futbolchilarimizni oriyat olovi qizdirishi darkor, ammo g‘alaba uchun bu qaynoqlikning ta’siri ham kamlik qiladi.
Kezi kelganda, arslon na’rasi tinadi va sherning qudrati-da raqib qoshida bosh egadi. «Mash’al» qanday porladi va «sherlar» qudratini qay yo‘sin jilovladi?
Davomi iff.uz saytida.
Ҳасанали ота
Фурқат Қурбонов
Холис таҳлилчи блоги
Жалолиддин Қобилжонов
Яҳёхўжа Улуғхўжаев
Сафарали Сиддиқов
«InterFutbol» газетаси
Ўзбекистон Миллий ахборот агентлиги
Маъмуржон Ибрагимов
Қаҳрамон Асланов
Шуҳрат Шокиржонов
Шерзод Ражабов
